Enviado por eva.lopez o ven, 13/05/2016 - 11:20 GMT.
A paisaxe é unha realidade complexa. As características
do medio físico e as comunidades de seres vivos impoñen,
obviamente, un marco xeral. Pero a actividade dos seres
humanos ten, en rexións tan fortemente antropizadas coma
a nosa, unha influencia decisiva. Os modos de utilización
e ocupación do territorio teñen sufrido unha profunda transformación
no último século, probablemente máis acelerada que en calquera
período histórico anterior. As paisaxes de Galicia cambiaron,
como consecuencia, e acusan os efectos de procesos como
a urbanización, o aumento da superficie de arborado, ou
o abandono das actividades agrarias.
Desde a aprobación no 2000 do Convenio Europeo da Paisaxe,
os países europeos foron incorporando na súa lexislación
a protección, planificación e xestión da paisaxe. Galicia
fíxoo no 2008 coa Lei de Protección da Paisaxe de Galicia,
que contempla catro grandes instrumentos para garantir
a xestión e ordenación da Paisaxe, entre os que destacan
os Catálogos da Paisaxe e as Directrices.
A Consellería de Medio Ambiente e Ordenación do Territorio,
a través do seu Instituto de Estudios do Territorio, e o
Laboratorio do territorio da Universidade de Santiago de
Compostela, veñen de finalizar a elaboración do Catálogo
da Paisaxe de Galicia. Deuse cumprimento, así, a un dos
requirimentos da lei, ao producir un documento que identifica
as principais unidades e tipos de paisaxe de Galicia, ademais
de cartografar os principais valores paisaxísticos, facer
unha diagnose dos mesmos e delimitar as áreas de especial
interese paisaxístico que serán protexidas.
O mesmo marco de colaboración será o utilizado para esta
segunda fase, relativa á redacción das Directrices de Paisaxe.
Estas son a continuación natural do traballo executado no Catálogo,
sobre o que se apoian para definir e precisar os obxectivos
de calidade paisaxística que a nosa sociedade pretende alcanzar.
É dicir, as aspiracións da cidadanía en canto á valoración
e ao grao de compromiso da sociedade galega na protección
das paisaxes. Evidentemente, a participación pública será
moi relevante neste proceso.
As Directrices definirán unha serie de medidas e accións
para lograr os obxectivos de calidade paisaxística, unha
descrición de indicadores de calidade paisaxística que servirán
para monitorear a evolución das paisaxes, así como unhas
normas e recomendacións para a definición dos plans urbanísticos
e sectoriais e das estratexias rexionais ou locais encamiñadas
a un desenvolvemento sostible do territorio.
A paisaxe representa o marco idóneo, na súa concepción holística,
para abordar a compresión e a análise do territorio e das
políticas de xestión territorial. Somos da opinión de que
tanto o Catálogo como as Directrices da paisaxe serán dous
instrumentos esenciais, aínda que mellorables e necesariamente
actualizables co transcurso do tempo, para unha xestión
territorial que permita facer fronte aos desafíos territoriais
presentes e futuros.