Enviado por admin o mér, 12/02/2014 - 11:58 GMT.
O pasado 10 e 11 de xaneiro o LaboraTe participou en dúas
quendas das xornadas "CONSERVACIÓN E XESTIÓN DOS VALORES
NATURAIS NA R.B DE TERRAS DO MIÑO: O PAPEL DA CUSTODIA DO
TERRITORIO" que trataron, respectivamente, sobre a conservación
e xestión da flora e fauna e sobre produción láctea e conservación
da natureza.
As xornadas incluíronse no ciclo de actividades de inverno
organizado pola Deputación Provincial de Lugo coa colaboración
da Casa das Insuas, Asociación de Custodia do Territorio,
Numenius e Concello de Rábade.
Na primeira das xornadas, detalláronse os principais valores
de flora e fauna da R.B.- Terras do Miño, con especial incidencia
nos taxóns de importancia comunitaria. Na parte botánica,
a flora acuática e as formacións de ripisilva (bosques de
inundación) caracterizan a reserva, con especies de alto
valor de conservación como Eryngium viviparum e Luronium
natans. En canto aos valores faunísticos, destaca a comunidade
de aves ligadas ao medio agrario con especies ameazadas
coma ó mazarico, o sisón e a tartaraña cincenta.
O seguemento das poboacións por parte do persoal do IBADER
e Numenius revela que os cambios de uso do solo acontecidos
nas últimas décadas afectaron negativamente a unha gran
variedade de flora e fauna, fundamentalmente a aquelas especies
dependentes de certos manexos antrópicos tradicionais. A
conservación futura destes hábitats manexados plantexa retos
de xestión nos que a custodia do territorio pode xogar un
papel preponderante a través da implicación social e a creación
de sinerxias entre os distintos axentes con responsabilidades
no territorio.
Os cambios no uso do solo acontecidos detalláronse e cifráronse
na xornada do sábado a través da presentación do LaboraTe:
Cambios na cuberta do solo antes e despois da entrada de
España na CEE (recentemente publicado no volume: 'Territorios a exame II. Interpretando os procesos de cambio')
Ditos cambios son a imaxe dun esforzo de reestruturación
parcelaria e especialización produtiva das explotacións
dende a década dos anos sesenta a través das políticas de
colonización e concentración parcelaria que nas últimas
décadas, en sinerxia coas políticas agrarias europeas, desencadearon
un proceso dual de intensificación-abandono na comarca.
A intensificación ocorre cunha especialización na produción
de forraxes e praderías artificiais concentrada nas zonas
de maior aptitude produtiva e con maior inversión estrutural
(parcelario, viario, regadío, mecanización). Pola contra,
na periferia marxinal o abandono da actividade agraria foi
seguido dun proceso de reforestación con especies de crecemento
rápido (piñeiro e eucalipto) tanto en solo agrario como
en matogueiras (hábitats marxinais de alto valor ambiental:
prados de sega tradicionais e toxeiras-breixeiras).
En canto ó papel da custodia do territorio dende o punto
de vista da planificación e ordenación de usos identificáronse
tres posibles liñas de traballo:
- Actuación como colectivo de participación nos procesos de redacción de todos aqueles plans que afecten a R.B. “Terras do Miño” (tales como, o recente Plan de Acción da Reserva da Biosfera Terras do Miño ou o anteproxecto de Lei de Mellora da Estrutura Territorial Agraria de Galicia
- Actuación como promotor, coordinador e/ou participante nas múltiples convocatorias de proxectos interactivos multiaxente que teñen por obxectivo contribuír ao desenvolvemento e á integración sostible das políticas agrarias e socioambientais.
- Formulación, difusión, promoción e articulación dun modelo produtivo alternativo de enfoque territorial, economicamente rendible, ambientalmente sustentable e socialmente xusto no que o produto posto no mercado represente algo máis alén do seu valor nutritivo.
Nas intervencións seguintes constatouse a existencia dun
modelo de produción láctea sostible dende o punto de vista
da produción de forraxes e a xestión de residuos da man
das investigacións do CIAM. Pola tarde presentáronse tres
iniciativas locais de produción de leite para o mercado
e de venda de derivados lácteos en circuitos curtos que
respectan as tres condicións de sustentabilidade citas no
informe Brundtland.